ਭੂਮੀ ਪੇਡਨੇਕਰ ਨੂੰ ਡੀ-ਗਲੈਮ, ਗੰਭੀਰ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਜੋਸ਼ ਨਾਲ ਕਰਦੇ ਦੇਖਿਆ ਹੈ। / Wikipedia

ਅਸੀਂ ਉਸਨੂੰ ਡੀ-ਗਲੈਮ, ਗੰਭੀਰ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਜੋਸ਼ ਨਾਲ ਕਰਦੇ ਦੇਖਿਆ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਅਦਾਕਾਰਾ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਕਰਨ ਲਈ ਭੁੱਖ ਅਤੇ ਇੱਛਾ ਦਿਖਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਭੂਮੀ ਪੇਡਨੇਕਰ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਨਾਲ ਆਪਣੀਆਂ ਸਲੈਕਸ਼ਨਜ਼ ਦੀ ਵਕਾਲਤ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਦਾ ਇੱਕ ਹਿੱਸਾ ਅਜੇ ਵੀ ਪਿਆਸਾ ਹੈ। ਭੂਮੀ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦੇ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਹੋਵੇ ਕਿ ਗੰਭੀਰ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਉਸ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਹੈ, ਉਹ ਕੁਝ ਕਾਮੇਡੀ, ਕੁਝ ਐਕਸ਼ਨ ਕਰਨ ਲਈ …ਅਤੇ ਇਹ ਦਿਖਾਉਣ ਲਈ ਕਿ ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕੀ ਹੈ... ਤਰਸ ਰਹੀ ਹੈ...

ਆਓ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰੀਏ, ਸਾਨੂੰ ਦੱਸੋ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਸਕੂਲਿੰਗ ਕਿਹੋ ਜਿਹੀ ਸੀ?

ਮੈਂ ਆਰੀਆ ਵਿਦਿਆ ਮੰਦਰ ਸਕੂਲ ਗਈ। ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਮੇਰੀ ਇੱਕ ਸਭ ਤੋਂ ਸਪਸ਼ਟ ਯਾਦ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਮੰਗਲਵਾਰ ਨੂੰ ਹਵਨ ਕਰਦੇ ਸੀ ਜੋ ਅਧਿਆਤਮਵਾਦ ਨਾਲ ਮੇਰੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਜਾਣ-ਪਛਾਣ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਧਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕੀਤੀ। ਹਵਨ ਦੌਰਾਨ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਸੱਚਮੁੱਚ ਸ਼ਾਂਤ ਕੀਤਾ। ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਮਾਪਿਆਂ ਦੀ ਧੰਨਵਾਦੀ ਹਾਂ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਉਸ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਰਿਮਜ਼ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਗਈ। ਮੈਂ ਬੀ.ਕਾਮ ਵਿੱਚ ਗ੍ਰੈਜੂਏਸ਼ਨ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਮੈਂ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਵੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।

ਕੀ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਈ ਮਨਪਸੰਦ ਵਿਸ਼ੇ ਸਨ?
ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਵਾਂਗ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਗਣਿਤ ਕਦੇ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਪਰ ਮੇਰੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਇਤਿਹਾਸ ਅਤੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਸੀ।

ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਇੱਕ ਸਿਆਸਤਦਾਨ ਸਨ, ਇਸ ਲਈ ਘਰ ਵਿੱਚ ਇਸ ਬਾਰੇ ਕਿੰਨੀ ਚਰਚਾ ਹੁੰਦੀ ਸੀ?

ਮੇਰੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨੇ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਇਆ ਕਿ ਅਸੀਂ ਰਾਤ ਦੇ ਖਾਣੇ ਦੀ ਮੇਜ਼ 'ਤੇ ਰਾਜਨੀਤੀ 'ਤੇ ਚਰਚਾ ਕਰੀਏ, ਕਦੇ ਵੀ 'ਬੱਚੇ ਕੀ ਸਮਝਣਗੇ?' ਵਰਗਾ ਰਵੱਈਆ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨੇ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਸੰਭਾਲੀ ਅਤੇ ਦੋਵਾਂ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਿਭਾਇਆ। ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਦੋਵੇਂ ਅਕਸਰ ਸਾਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬਰਬਾਦ ਨਾ ਕਰੋ, ਕੁਝ ਨਾ ਕੁਝ ਕਰਦੇ ਰਹੋ। ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਨੂੰ ਫਿਲਮਾਂ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਸਨ ਅਤੇ ਘਰ ਦਾ ਮਾਹੌਲ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਵਿਦਵਤਾਪੂਰਨ ਸੀ। ਉਹ ਸਿੱਖਿਆ ਨੂੰ ਮਹੱਤਵ ਦਿੰਦੇ ਸਨ। ਮੇਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਡਾਕਟਰ ਅਤੇ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਹਨ ਅਤੇ ਕੋਈ ਵੀ ਸਿਨੇਮਾ ਨਾਲ ਦੂਰ-ਦੂਰ ਤੱਕ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਨਹੀ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਇੱਛਾ ਦਿਖਾਈ ਤਾਂ ਉਹ ਬਹੁਤ ਸਹਿਯੋਗੀ ਨਹੀਂ ਸਨ ਪਰ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨੇ ਮੇਰਾ ਬਹੁਤ ਸਮਰਥਨ ਕੀਤਾ।

ਕੋਈ ਸਮਾਂ ਅਜਿਹਾ ਜ਼ਰੂਰ ਆਇਆ ਹੋਵੇਗਾ ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਦਾਕਾਰਾ ਬਣਨ ਤੋਂ ਨਿਰਾਸ਼ਤਾ ਹੋਈ?

ਹਾਂ, ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਮੈਨੂੰ ਬਾਲੀਵੁੱਡ ਦਾ ਸਿਰਫ਼ ਗਲਤ ਪੱਖ ਦਿਖਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਸਫਲਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ ਆਸਾਨ ਨਹੀਂ ਹੈ ਪਰ ਜਦੋਂ ਵੀ ਮੈਂ ਨਿਰਾਸ਼ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਤਾਂ ਇਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਗਲਤ ਸਾਬਤ ਕਰਨ ਲਈ ਹੋਰ ਜ਼ਿੱਦੀ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ। ਜਦੋਂ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਚੁਣੌਤੀ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਅੱਗ ਬਲਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਲੋਕ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਮੈਂ ਕੁਝ ਖਾਸ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਾਂਗੀ, ਮੈਂ ਕੁਝ ਖਾਸ ਆਪਣੀ ਪੂਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣਦੀ ਹਾਂ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਮੇਰੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਮੇਰੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਇੰਡਸਟਰੀ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਤੋਂ ਰੋਕਿਆ, ਤਾਂ ਮੈਂ ਬਗਾਵਤ ਕੀਤੀ ਪਰ ਅੱਜ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਆਨੰਦ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਮੇਰੇ 'ਤੇ ਮਾਣ ਕਰਦੇ ਹਨ।

ਨਵੀਂ ਪੀੜ੍ਹੀ ਦੇ ਅਦਾਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਭਾਸ਼ਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਵੀ ਬਾਲੀਵੁੱਡ ਵਿੱਚ ਫਿੱਟ ਹੋਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਸਾਨੂੰ ਦੱਸੋ, ਤੁਹਾਡੇ ਵਰਗਾ ਕੋਈ ਜੋ ਮੁੰਬਈ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਪਲਿਆ ਹੈ, ਹਿੰਦੀ ਇੰਨੀ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਿਵੇਂ ਬੋਲਦਾ ਹੈ?

ਮੇਰੀ ਮੰਮੀ ਹਰਿਆਣਾ ਤੋਂ ਹੈ। ਮੇਰੀ ਨਾਨੀ ਮਰਾਠੀ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੀ ਅਤੇ ਮੇਰੀ ਦਾਦੀ ਹਿੰਦੀ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੀ ਪਰ ਮੈਂ ਦੋਵੇਂ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਬੋਲਦੀ ਹਾਂ।

ਤੁਹਾਡੀ ਮਾਂ ਨੇ ਤੁਹਾਡੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ ਹੈ?

ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਮੇਰਾ ਰੱਬ ਹੈ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਵਜੂਦ ਵਿੱਚ ਸਭ ਕੁਝ ਉਸ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਮੈਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜੇਕਰ ਉਹ ਖੁਸ਼ ਹੈ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਕਰਮ ਸ਼ੁੱਧ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ।

ਤੁਸੀਂ ਹੁਣੇ ਦੱਸਿਆ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਮਰਾਠੀ ਕਿੰਨੀ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬੋਲਦੇ ਹੋ, ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਕਦੇ ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕਿਰਦਾਰ ਨਿਭਾਉਣ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ ਹੈ?

ਹਾਂ, ਮੇਰਾ ਜਨਮ ਅਤੇ ਪਾਲਣ-ਪੋਸ਼ਣ ਮੁੰਬਈ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਮੈਂ ਕਈ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣਿਆ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਮੈਂ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਉਪਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਸਿੱਖੀਆਂ ਹਨ। ਮੇਰੀ ਪਹਿਲੀ ਫਿਲਮ ਦਮ ਲਗਾ ਕੇ ਹਈਸ਼ਾ ਨੇ ਮੇਰੇ ਲਈ ਉਹ ਮਾਪਦੰਡ ਬਣਾਇਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਉਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਉੱਤਰੀ ਭਾਰਤੀ ਕੁੜੀ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਉੱਤਰੀ ਭਾਰਤੀ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਕਰਨ ਲਈ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਮੈਂ ਯਕੀਨੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਿਸੇ ਦਿਨ ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕਿਰਦਾਰ ਨਿਭਾਉਣਾ ਪਸੰਦ ਕਰਾਂਗੀ, ਆਓ ਉਮੀਦ ਕਰੀਏ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਮੌਕਾ ਮਿਲੇਗਾ।

ਫਿਲਮਾਂ ਇੱਕ ਸਮਾਜਿਕ ਮਾਧਿਅਮ ਹਨ, ਅਤੇ ਪ੍ਰਮੋਸ਼ਨ ਲਗਭਗ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇਸਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਚਲਦੇ ਹਨ, ਫਿਰ ਵੀ ਅਦਾਕਾਰ ਅਕਸਰ ਪ੍ਰਮੋਸ਼ਨ ਨੂੰ ਫਿਲਮ ਦੀ ਸਫਲਤਾ ਲਈ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬੇਲੋੜਾ ਸਮਝਦੇ ਹਨ, ਸਾਨੂੰ ਦੱਸੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਕਿਵੇਂ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋ?

ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ ਕਿ ਪ੍ਰਮੋਸ਼ਨ ਇੱਕ ਦਬਾਅ ਹੈ। ਫਿਲਮਾਂ ਪ੍ਰਮੋਸ਼ਨਾਂ ਕਾਰਨ ਚੱਲਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਕਈ ਵਾਰ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਅਸੀਂ ਇਹ ਕਾਰਨ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੇ ਕਿ ਫਿਲਮਾਂ ਕਿਉਂ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀਆਂ। ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਸਾਡੇ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨਾਲ ਦੁਬਾਰਾ ਜੁੜਨ ਦਾ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਮੌਕਾ ਹੈ। ਹਾਂ, ਇਹ ਥਕਾ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਹੈ ਪਰ ਜ਼ਰੂਰੀ ਵੀ ਹੈ।

ਤੁਸੀਂ ਰੋਮੇਡੀਜ਼ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸ਼ੈਲੀ ਵਜੋਂ ਕਿੰਨਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹੋ ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਸੀਂ 'ਪਤੀ ਪਤਨੀ ਔਰ ਵੋ' ਕੀਤੀ ਹੈ ਜਿਸਦੀ ਇਹੀ ਸ਼ੈਲੀ ਸੀ?

ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਦਰਸ਼ਕ ਵਜੋਂ ਕਾਮੇਡੀ ਦੇਖਣਾ ਪਸੰਦ ਹੈ ਅਤੇ ਅਜਿਹੀਆਂ ਫਿਲਮਾਂ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣਨਾ ਵੀ ਪਸੰਦ ਹੈ। ਅਸਲ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਹਾਸੋਹੀਣੀ ਅਤੇ ਸਹਿਜ ਸੁਭਾਅ ਵਾਲੀ ਹਾਂ। ਇਹ ਮੁੱਦਸਰ ਸਰ ਨਾਲ ਮੇਰੀ ਦੂਜੀ ਫਿਲਮ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਹੈ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਅਜਿਹੀ ਕਾਮੇਡੀ ਕਰ ਰਹੀ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ 'ਪਤੀ ਪਤਨੀ ਔਰ ਵੋ' ਕਰ ਚੁੱਕੀ ਹਾਂ, ਪਰ ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੀ ਕਾਮੇਡੀ ਨਹੀਂ। ਮੈਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਫਿਲਮਾਂ, ਡਰਾਮੇ ਕੀਤੇ ਹਨ, ਪਰ ਮੈਂ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੀ ਕਾਮੇਡੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅਜਿਹੀਆਂ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਔਰਤਾਂ ਲਈ ਨਹੀਂ ਲਿਖੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ। ਇਸ ਫਿਲਮ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਅਤੇ ਰਕੁਲ ਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਜ਼ਾਕ ਕੀਤੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਪੰਚਲਾਈਨਾਂ ਹਨ, ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਹੰਗਾਮਾ ਪੈਦਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਹੀਰੋ ਉਸ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਹ ਦਲੀਲਾਂ ਨਾਲ ਭਰੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਇੱਕ ਕਾਮੇਡੀ ਫਿਲਮ ਵਿੱਚ ਇੰਨੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਅਤੇ ਹਫੜਾ-ਦਫੜੀ ਨਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਇਸਦਾ ਆਨੰਦ ਨਹੀਂ ਮਾਣੋਗੇ। 

ਅਸਲ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਆਉਣ ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼ ਕੀਤਾ ਹੈ?

ਨਹੀਂ, ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਆਲਸੀ ਹਾਂ। ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਜਗ੍ਹਾ ਜਿੱਥੇ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਦੀ ਹਾਂ ਅਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹਾਂ ਉਹ ਹੈ ਮੇਰੀ ਅਦਾਕਾਰੀ। ਮੈਂ ਹੁਣ ਤੱਕ ਕਿਸੇ ਵੀ ਚੀਜ਼ 'ਤੇ ਇੰਨੀ ਮਿਹਨਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਹੈ।

ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੀ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਬਾਲੀਵੁੱਡ ਵਿੱਚ ਕਾਮੇਡੀ ਨਾਲ ਕੌਣ ਇਨਸਾਫ ਕਰਦਾ ਹੈ? ਇਹ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਸ਼ੈਲੀ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਟੈਪ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਅਜੇ ਬਹੁਤ ਲੰਮਾ ਰਸਤਾ ਤੈਅ ਕਰਨਾ ਹੈ! ਕੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਅਜਿਹੇ ਅਦਾਕਾਰ ਨਹੀਂ ਹਨ ਜੋ ਸ਼ੈਲੀ ਨਾਲ ਇਨਸਾਫ ਕਰਦੇ ਹਨ?

ਬਿਲਕੁਲ ਨਹੀਂ, ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਕੁਝ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਅਦਾਕਾਰ ਹਨ! ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਿਤਾਰਿਆਂ ਦੀ ਗਰੰਟੀ ਦੇ ਸਕਦੀ ਹਾਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਮੈਂ ਹੁਣ ਤੱਕ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਮੈਂ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਰਾਓ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਉਹ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਹੈ। ਰਣਵੀਰ ਰੌਕੀ ਔਰ ਰਾਣੀ ਕੀ ਪ੍ਰੇਮ ਕਹਾਣੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਕਿਰਦਾਰ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰਾ ਬਣਾਇਆ, ਆਯੁਸ਼ਮਾਨ ਖੁਰਾਨਾ ਅਤੇ ਕਾਰਤਿਕ ਆਰੀਅਨ ਦੋਵੇਂ ਵਧੀਆ ਹਨ। ਅਕਸ਼ੈ ਸਰ ਅਤੇ ਅਰਜੁਨ ਪਰਦੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਵੀ ਹਾਸੇ-ਮਜ਼ਾਕ ਵਾਲੇ ਹਨ। ਅਕਸ਼ੈ ਸਰ 25 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਇੰਡਸਟਰੀ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਉਸਦੀ ਪੇਸ਼ੇਵਰਤਾ ਸ਼ਲਾਘਾਯੋਗ ਹੈ। ਉਸ ਕੋਲ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਹਸਾਉਣ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਹੈ। ਮੈਨੂੰ 90 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਸ਼੍ਰੀਦੇਵੀ, ਕਰਿਸ਼ਮਾ ਕਪੂਰ ਅਤੇ ਰਵੀਨਾ ਟੰਡਨ ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਾਮਿਕ ਟਾਈਮਿੰਗ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਕਾਮੇਡੀ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਨਿਭਾਉਣ ਦੇ ਬਿਹਤਰ ਮੌਕੇ ਸਨ, ਜੋ ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ ਅੱਜਕੱਲ੍ਹ ਨਹੀਂ ਲਿਖੀਆਂ ਜਾ ਰਹੀਆਂ।