ਭਾਰਤੀ ਵਸਤੂਆਂ 'ਤੇ ਨਵੇਂ ਟੈਰਿਫ ਲੱਗਣ ਨਾਲ ਕੁਝ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਕੁੱਲ ਡਿਊਟੀ 50% ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਗਈ ਹੈ, ਭਾਰਤੀ ਨਿਰਯਾਤਕਾਂ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਸਥਾਨਕ ਭਾਰਤੀ ਕਰਿਆਨੇ ਦੀਆਂ ਦੁਕਾਨਾਂ ਤੱਕ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਉੱਥੋਂ ਦੇ ਖਪਤਕਾਰਾਂ ਤੱਕ ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਇਹ ਨਵੀਂ ਟੈਰਿਫ ਡਿਊਟੀ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਖਪਤਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤੀ-ਅਮਰੀਕੀ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਲੋਕ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।
ਇਨ੍ਹਾਂ ਟੈਰਿਫਾਂ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਸਿੱਧਾ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਵਰਤੋਂ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਭਾਰਤੀ ਕਰਿਆਨੇ ਦੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ 'ਤੇ ਪਿਆ ਹੈ। ਭਾਰਤੀ ਭੋਜਨ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦਾ ਅਨਿੱਖੜਵਾਂ ਅੰਗ ਰਹੇ ਉਤਪਾਦਾਂ ਦੀਆਂ ਕੀਮਤਾਂ ਵਿੱਚ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਵਾਧਾ ਹੋਇਆ ਹੈ।
20 ਪੌਂਡ (ਲਗਭਗ 9 ਕਿਲੋਗ੍ਰਾਮ) ਚੌਲਾਂ ਦੀ ਥੈਲੀ ਪਹਿਲਾਂ ਲਗਭਗ 20 ਡਾਲਰ ਦੀ ਸੀ। ਨਵੇਂ ਟੈਰਿਫਾਂ ਨਾਲ ਕੀਮਤ ਵਿੱਚ ਕਾਫ਼ੀ ਵਾਧਾ ਹੋਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਹੈ। ਬਾਸਮਤੀ ਚੌਲਾਂ ਦੀ 10 ਪੌਂਡ ਦੀ ਥੈਲੀ, ਜਿਸਦੀ ਪਹਿਲਾਂ ਕੀਮਤ 15 ਡਾਲਰ ਸੀ, ਹੁਣ 22 ਡਾਲਰ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਭਾਰਤੀ ਖਾਣਾ ਪਕਾਉਣ ਲਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਮਸਾਲਿਆਂ ਦੀਆਂ ਕੀਮਤਾਂ ਵੀ ਦਬਾਅ ਹੇਠ ਹਨ। ਇੱਕ ਡੱਬੇ ਦੀ ਕੀਮਤ ਛੋਟੀ ਲੱਗ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਨਿਯਮਤ ਖਪਤਕਾਰਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਬੋਝ ਬਣਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ, ਹਲਦੀ ਪਾਊਡਰ ਦਾ 7-ਔਂਸ ਡੱਬਾ $6 ਤੋਂ $9 ਤੱਕ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਪੈਕ ਕੀਤੇ ਭੋਜਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਜਮੇ ਹੋਏ ਪਰਾਠੇ ਅਤੇ ਖਾਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਭੋਜਨ ਪਾਊਚ, ਵੀ ਮਹਿੰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ, ਜਮੇ ਹੋਏ ਪਰਾਠੇ ਦਾ ਇੱਕ ਪੈਕੇਟ $12 ਤੋਂ $14 ਤੱਕ ਦਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਨਵੇਂ ਟੈਰਿਫਾਂ ਨੇ ਆਯਾਤਕਾਂ ਅਤੇ ਕਰਿਆਨੇ ਦੀਆਂ ਦੁਕਾਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਸਪਲਾਈ ਚੈਨਾ ਨੂੰ ਮੁੜ ਸੁਰਜੀਤ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਭਾਰਤੀ ਕਰਿਆਨੇ ਦੀਆਂ ਦੁਕਾਨਾਂ ਹੁਣ ਦੂਜੇ ਦੱਖਣੀ ਏਸ਼ੀਆਈ ਦੇਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਉਤਪਾਦਾਂ ਦਾ ਸਟਾਕ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਹਨ।
ਲਾਸ ਏਂਜਲਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਏਸ਼ੀਆਈ ਸਟੋਰ ਮਾਲਕ ਨੇ ਆਪਣਾ ਨਾਮ ਨਾ ਦੱਸਣ ਦੀ ਸ਼ਰਤ 'ਤੇ ਕਿਹਾ , "ਅਸੀਂ ਚੌਲਾਂ ਅਤੇ ਦਾਲਾਂ ਲਈ ਦੱਖਣੀ ਏਸ਼ੀਆਈ ਦੇਸ਼ਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪਾਕਿਸਤਾਨ, ਨੇਪਾਲ ਅਤੇ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼, ਅਤੇ ਮਸਾਲਿਆਂ ਅਤੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਲਈ ਵੀਅਤਨਾਮ ਵਰਗੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵੱਲ ਜਾ ਰਹੇ ਹਾਂ।" ਨਵੇਂ ਟੈਰਿਫਾਂ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਇੱਕ ਮੁਸ਼ਕਲ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਵਿਕਲਪਾਂ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰਨੀ ਪੈ ਰਹੀ ਹੈ।"
ਇਨ੍ਹਾਂ ਟੈਰਿਫਾਂ ਨੇ ਭਾਰਤੀ-ਅਮਰੀਕੀ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਖਪਤਕਾਰਾਂ ਦੇ ਵਿਵਹਾਰ ਅਤੇ ਸੋਚ ਵਿੱਚ ਕਈ ਬਦਲਾਅ ਲਿਆਂਦੇ ਹਨ।
ਕੁਝ ਖਪਤਕਾਰਾਂ ਨੇ ਸਥਾਨਕ ਦੁਕਾਨਦਾਰਾਂ 'ਤੇ ਆਪਣਾ ਗੁੱਸਾ ਜ਼ਾਹਰ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਕੁਝ ਦੁਕਾਨਦਾਰਾਂ ਨੇ ਮੌਜੂਦਾ ਸਟਾਕ ਦੀਆਂ ਕੀਮਤਾਂ ਵੀ ਵਧਾ ਦਿੱਤੀਆਂ ਹਨ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਨਵੇਂ ਟੈਰਿਫ ਦੇ ਦਾਇਰੇ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।
ਸੈਨ ਫਰਾਂਸਿਸਕੋ ਤੋਂ ਸ਼ਿਲਪੀ ਕਸ਼ਯਪ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਮੇਰਾ ਹਫਤਾਵਾਰੀ ਕਰਿਆਨੇ ਦਾ ਬਿੱਲ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਲਗਭਗ 15% ਵਧ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਉਮੀਦ ਹੈ ਕਿ ਇਹ 25% ਵਧੇਗਾ। ਇਹ ਸਿਰਫ਼ ਚੌਲ ਅਤੇ ਦਾਲ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਮਸਾਲੇ ਅਤੇ ਸਨੈਕਸ ਵੀ ਮਹਿੰਗੇ ਹੋ ਗਏ ਹਨ। ਹੁਣ ਅਸੀਂ ਕੁਝ ਵੀ ਖਰੀਦਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੋ ਵਾਰ ਸੋਚਦੇ ਹਾਂ। ਅਸੀਂ ਭਾਰਤ ਤੋਂ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਇੱਕ ਖਾਸ ਬ੍ਰਾਂਡ ਦੇ ਆਟੇ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਸੀ। ਹੁਣ, ਕੀਮਤਾਂ ਵਿੱਚ ਵਾਧੇ ਕਾਰਨ, ਅਸੀਂ ਸਥਾਨਕ ਵਿਕਲਪਾਂ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਇਹ ਉਹੀ ਸੁਆਦ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰ ਸਾਨੂੰ ਅਨੁਕੂਲ ਹੋਣਾ ਪਵੇਗਾ।
ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਥਾਨਕ ਭਾਰਤੀ-ਅਮਰੀਕੀ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਨੇ ਕਿਹਾ ,"ਇਹ ਬਹੁਤ ਨਿਰਾਸ਼ਾਜਨਕ ਹੈ। ਇਹ ਟੈਰਿਫ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਾਡੇ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਸਾਡੀਆਂ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ।" ਸਾਨੂੰ ਉਮੀਦ ਹੈ ਕਿ ਜਲਦੀ ਹੀ ਕੋਈ ਹੱਲ ਲੱਭ ਲਿਆ ਜਾਵੇਗਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਆਰਥਿਕ ਬੋਝ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਇੱਕ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਬੋਝ ਵੀ ਹੈ।
ਇਹ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆਵਾਂ ਇਸ ਵਧਦੀ ਚਿੰਤਾ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਭਾਰਤੀ-ਅਮਰੀਕੀ ਭਾਈਚਾਰਾ ਹੁਣ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਆਰਥਿਕ ਹਕੀਕਤ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਦੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਹੁਣ ਜ਼ਰੂਰਤਾਂ ਦੀ ਬਜਾਏ ਐਸ਼ੋ-ਆਰਾਮ ਦੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਜਾਪਦੀਆਂ ਹਨ।
Comments
Start the conversation
Become a member of New India Abroad to start commenting.
Sign Up Now
Already have an account? Login